Szwecja wprowadza pojęcie „ekonomicznego pracodawcy” zmiany w przepisach od 1 stycznia 2021 r.

Co oznaczają nowe zasady?

Reguły składają się z trzech różnych części, w których najczęściej dyskutowana jest tzw. koncepcja pracodawcy ekonomicznego. W rzeczywistości wniosek pociąga za sobą również daleko idące obowiązki sprawozdawcze dla firm zagranicznych, których personel jest oddelegowany do pracy tymczasowej na terenie Szwecji, a także pewne zmienione procedury dla szwedzkich firm zatrudniających zagraniczne firmy. Krótko mówiąc, od 1 stycznia 2021 roku zostaną wprowadzone następujące zmiany:

1. Obowiązek rejestracji firm zagranicznych w szwedzkim Urzędzie Skarbowym (Skatteverket) oraz zgłoszenia i odprowadzenia podatku od wynagrodzeń pracowników, którzy są delegowani (czasowo) do pracy w Szwecji, nawet jeśli pracują krócej niż 183 dni.
2. Zobowiązanie szwedzkich firm do potrącania podatku od wynagrodzenia za pracę na rzecz firm zagranicznych, które nie są zarejestrowane w Skatteverket jako płatnicy podatku F (f-skatt).
3. Przedsiębiorstwo zagraniczne prowadzące działalność w Szwecji jest zobligowane do przedłożenia informacji do szwedzkiego urzędu podatkowego, w celu określenia zobowiązania podatkowego.

Zmiana nr 1 – definicja ekonomicznego pracodawcy
Obecnie pracownik może przebywać w Szwecji do 183 dni w okresie dwunastu miesięcy i nie nabywa pełnego obowiązku podatkowego w Szwecji (nie podlega opodatkowaniu od dochodu z tytułu pracy na zasadach INK), jeżeli;
- pracodawca, czyli podmiot wypłacający wynagrodzenie pracownikowi nie posiada statusu stałego zakładu podatkowego w Szwecji lub
- wynagrodzenie pracownika nie jest fakturowane lub powinno zostać zafakturowane do stałego zakładu podatkowego, które formalny pracodawca posiada w Szwecji.
Nowe przepisy oznaczają, że jeśli pracownik jest włączony jako personel w firmie w Szwecji - pod kontrolą i zarządzaniem szwedzkiej firmy, albo poprzez wynajem między różnymi firmami lub pracę między firmami w ramach koncernu, szwedzka firma uważana jest za ekonomicznego pracodawcę. Oprócz kontroli i zarządzania, należy zwrócić uwagę:
- czy koszt wynagrodzenia pracownika jest fakturowany od formalnego pracodawcy do tego, u którego jest wykonywana praca na terenie Szwecji,
- kto dostarcza narzędzia i materiały do pracy,
- kto ustala liczbę pracowników i ich kwalifikacje,
- kto ma prawo wyznaczyć pracowników wykonujących pracę i wypowiedzieć uprzednio zawarta umowę,
- kto ma prawo do nałożenia środków dyscyplinarnych oraz
- kto decyduje o wakacjach i harmonogramie pracy.
Jeśli w łącznej ocenie uznaje się, że szwedzka firma sprawuje kontrolę i zarządzanie pracownikiem, może być ona postrzegana jako pracodawca ekonomiczny pracownika. Podsumowując - sytuacje te określane są jako „wynajem pracowników”, w których pracownik podlega opodatkowaniu od dochodu z tytułu pracy od pierwszego dnia, ponieważ jest szwedzki pracodawca ekonomiczny, czyli zleceniodawca w Szwecji.
Do zleceniodawców należą także państwo szwedzkie lub gmina szwedzka. Rząd ustalił jednak, że jeśli pracownik przebywa w Szwecji maksymalnie 15 dni roboczych z rzędu i maksymalnie 45 dni roboczych w danym roku kalendarzowym, nie jest to traktowane jako wynajem pracowników i nie powstaje obowiązek podatkowy z tytułu dochodów z pracy. Pobyt w Szwecji w weekendy lub w innym czasie wolnym od pracy nie jest wliczany. W poprzednich propozycjach wyjątek stanowiła praca wewnątrz koncernu, z której obecnie zrezygnowano. Jeśli pracownik przekroczy limit 45 dni pracy, powstaje pełen obowiązek podatkowy dopiero w momencie przekroczenia tego limitu i od tego momentu.
Formalny pracodawca, czyli firma zagraniczna, musi zarejestrować się jako pracodawca w Szwecji i rozliczać podatek dochodowy za pracownika na zasadach ogólnych.

Zmiana nr 2 – Rozliczanie podatku od faktur firm zagranicznych przez firmy szwedzkie
Na szwedzkie firmy nakłada się obowiązek dokonywania odliczeń podatkowych z wynagrodzenia za pracę wykonaną w Szwecji przez firmy zagraniczne, nie zarejestrowane w Szwecji do podatku-F. Podsumowując - w przypadku kiedy firma zagraniczna, np. podwykonawca, nie posiada przyznanego podatku-F , szwedzki zleceniodawca ma obowiązek zatrzymać 30% kwoty faktury.
Kwota zatrzymanego podatku zostanie uwzględniona przy ostatecznym rocznym rozliczeniu podatkowym firmy zagranicznej.
Jeśli firma zagraniczna nie złoży zeznania podatkowego, następuje tzw. automatyczne rozliczenie. Nadwyżka z rachunku podatkowego jest wypłacana zagranicznej firmie po ostatecznym rozliczeniu podatku.

Zmiana nr 3 - obowiązek podania wymaganych informacji do oszacowania zobowiązania podatkowego
Fakt, że firmy zagraniczne delegują pracowników do Szwecji świadczy o tym, że prowadzą lub zamierzają prowadzić działalność gospodarczą w Szwecji. Dlatego też szwedzki urząd skarbowy chce mieć możliwość oceny, czy przedsiębiorstwo posiada stałe miejsce prowadzenia działalności w Szwecji. Bedzie to możliwe dzięki składaniu szczegółowych informacji do szwedzkiego urzędu skarbowego przez firmy zagraniczne . Podsumowując -dotyczy to tylko firm zagranicznych, które nie mają jeszcze stałego zakładu w Szwecji.
Obowiązek podania szczegółowych informacji dotyczy tylko następujących 3 kategorii:
- firm które posiadają status podatku –F,
- firm które są zobowiązane do rozliczenia podatku dochodowego pracowników,
- firm które są zobowiązane do prowadzenia elektronicznej ewidencji personelu na placu budowy.

Sankcje
- Oplata karna za nieterminowane złożenie rocznego zeznania podatkowego, deklaracji VAT lub informacji szczegółowych.
- Kara finansowa za podanie nieprawidłowych informacji.
- Kara finansowa za brak dokonania odliczeń podatku dochodowego od pracowników czy tez podwykonawców.