Podatki od usług cyfrowych w UE – co powinny wiedzieć firmy świadczące usługi online ze Szwecji?

Transformacja cyfrowa w obszarze gospodarki niesie za sobą nowe wyzwania dla przedsiębiorców – w tym konieczność dostosowania się do zmieniających się przepisów podatkowych. Jakie są obowiązki szwedzkich firm świadczących usługi cyfrowe w UE? Sprawdź, co trzeba wiedzieć, jeśli sprzedaje się produkty online!

Usługi cyfrowe – definicja

Dyrektywa o usługach cyfrowych (DSA), która weszła w życie 16 listopada 2022 roku, definiuje usługi cyfrowe jako: usługi świadczone zwykle za wynagrodzeniem, na odległość, drogą elektroniczną i na indywidualne żądanie odbiorcy usług. W praktyce oznacza to, że usługi cyfrowe to te świadczone za pośrednictwem internetu. DSA wskazuje na ich szeroki zakres, obejmujący wszelkie usługi, które pozwalają konsumentowi:

• tworzyć, modyfikować, przechowywać lub mieć dostęp do informacji w formie cyfrowej;
• współdzielić treści i dane;
• wykorzystywać wszelkie formy komunikacji online, takie jak komentarze, wiadomości, a także interakcje w ramach gier przeglądarkowych.

W praktyce usługi cyfrowe to różnorodne usługi świadczone za pośrednictwem internetu lub innych sieci elektronicznych. Przykładami są:

• platformy internetowe (na przykład serwisy społecznościowe, sklepy internetowe, platformy aukcyjne);
• usługi hostingowe;
• usługi komunikacyjne (na przykład poczta elektroniczna, komunikatory internetowe);
• usługi streamingowe;
• usługi oparte na chmurze obliczeniowej (na przykład SaaS, PaaS, IaaS);
• usługi reklamowe online.

Należy podkreślić, że DSA odróżnia usługi cyfrowe od treści cyfrowych, które są danymi wytwarzanymi i dostarczanymi w postaci cyfrowej – to na przykład programy komputerowe, pliki muzyczne czy e-booki. Akt ma na celu ujednolicenie zasad świadczenia usług cyfrowych w UE, zwiększenie bezpieczeństwa użytkowników oraz walkę z nielegalnymi treściami w internecie.

Podatki od usług cyfrowych w UE

W marcu 2018 roku Komisja Europejska zaproponowała dyrektywę w sprawie wspólnego systemu podatku od usług cyfrowych (COM(2018) 148 final). Projekt dyrektywy nie został przyjęty, a prace skupiły się na globalnym porozumieniu w ramach OECD. Wobec braku wspólnego rozwiązania na poziomie UE kilka państw członkowskich wprowadziło własne podatki od usług cyfrowych. Na przykład Francja, Włochy i Hiszpania wprowadziły podatki od usług cyfrowych (ang. digital services tax, w skrócie DST), które dotyczą firm o globalnych przychodach przekraczających 750 mln euro i przychodach z usług cyfrowych w danym kraju przekraczających określony próg. Stawka podatku wynosi zazwyczaj 3% od przychodów z reklam online, pośrednictwa cyfrowego i sprzedaży danych użytkowników. W Polsce od 1 lipca 2020 roku obowiązuje opłata w wysokości 1,5% od przychodów z tytułu świadczenia usług VOD.

Rodzaje podatków cyfrowych (DST) w UE

W państwach członkowskich UE stosuje się różne modele DST. Najczęściej spotykane to:

• podatek od przychodów z reklam cyfrowych – dotyczy przychodów uzyskiwanych z wyświetlania reklam online, a przykładem jest francuski „GAFA tax”;
• podatek od sprzedaży usług cyfrowych – dotyczy przychodów uzyskiwanych ze sprzedaży usług cyfrowych, takich jak usługi streamingowe, oprogramowanie w chmurze czy gry online.

Włochy i Hiszpania stosują model mieszany, który obejmuje zarówno podatki od przychodów z reklam cyfrowych, jak i podatki od sprzedaży usług cyfrowych. Dyrektywa DAC7 – choć nie wiąże się z podatkiem od usług cyfrowych, nakłada na platformy cyfrowe obowiązek raportowania do organów podatkowych na temat sprzedawców. Ma to na celu zwiększenie przejrzystości podatkowej w sektorze cyfrowym. W październiku 2021 roku osiągnięto porozumienie w ramach OECD dotyczące opodatkowania gospodarki cyfrowej (Filar 1 i Filar 2). Filar 1 dotyczy alokacji zysków przedsiębiorstw cyfrowych do krajów, w których generują przychody, a Filar 2 wprowadza globalne minimalne opodatkowanie.

Wyzwania ze strony szwedzkiego systemu podatkowego

Do najważniejszych cech szwedzkiego systemu podatkowego należy progresywny system opodatkowania, w którym wyższe dochody są opodatkowane wyższymi stawkami. Szwedzkie firmy świadczące usługi online w UE mogą napotkać szereg wyzwań związanych z różnicami w przepisach podatkowych między poszczególnymi krajami. Konieczność dostosowania się do różnych systemów podatkowych, ryzyko podwójnego opodatkowania oraz zwiększone obciążenia administracyjne są głównymi trudnościami, z jakimi mogą się spotkać. Dostęp do większego rynku, wzrost konkurencyjności oraz możliwość korzystania z ulg podatkowych są jednak potencjalnymi zaletami, które mogą wynikać dla szwedzkich firm z rozwoju usług cyfrowych w UE.

Wskazówki dla firm ze Szwecji

Aby uniknąć nieprzyjemnych niespodzianek i potencjalnych kar, szwedzkie firmy świadczące usługi cyfrowe w UE powinny przede wszystkim dokładnie przeanalizować swoją działalność. Pozwoli to ustalić, czy podlegają podatkowi od usług cyfrowych (DST) w poszczególnych państwach członkowskich. Warto zwrócić uwagę na takie kryteria jak wysokość przychodów, rodzaje świadczonych usług oraz lokalizacja użytkowników. Jeśli firma stwierdzi, że podlega opodatkowaniu DST w danym kraju UE, musi dopełnić formalności związanych z rejestracją do celów podatkowych. Należy pamiętać, że każde państwo członkowskie może mieć własne procedury i wymagania w tym zakresie. Istotne jest również zapoznanie się z terminami i sposobami składania deklaracji podatkowych, tak aby uniknąć opóźnień i związanych z nimi sankcji.

Choć podatki są nieuniknione, istnieją legalne sposoby na minimalizację obciążeń związanych z DST. Firmy mogą rozważyć skorzystanie z dostępnych ulg podatkowych, restrukturyzację czy wybór odpowiedniej jurysdykcji podatkowej. Warto jednak pamiętać, że optymalizacja podatkowa powinna być prowadzona w sposób etyczny i zgodny z prawem.