Najpopularniejsze formy prawne w Szwecji to:

• Jednoosobowa działalność gospodarcza (Enskild Näringsidkare)
• Spółka z o.o. (Aktiebolag, AB)
• Spółka handlowa (Handelsbolag, HB)
• Spółka komandytowa (Kommanditbolag, KB)
• Oddział (Filial)

Najczęściej wybieraną formą jest Aktiebolag (AB), czyli odpowiednik polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Tak, do założenia jednoosobowej działalności gospodarczej (enskild näringsidkare) potrzebujesz szwedzkiego numeru identyfikacyjnego. Może to być:

· Personnummer (osobisty numer identyfikacyjny dla rezydentów)

· Samordningsnummer (tymczasowy numer identyfikacyjny dla osób niebędących rezydentami).

 

Należy zwrócić się do Skatteverket w celu rejestracji i otrzymania zaświadczenia o podatku F (F-skatt). Osoby ze stałym szwedzkim numerem osobowym mogą złożyć wniosek elektronicznie na stronie Verksamt.se. Wniosek można też złożyć w formie papierowej, przesyłając go bezpośrednio do oddziałów współpracy z zagranicą Skatteverket. Dotyczy to również podmiotów zagranicznych.

Od stycznia 2021 każda firma, która wykonuje w Szwecji prace dłużej niż 15 dni roboczych ciągiem i więcej niż 45 dni w ciągu roku łącznie, ma obowiązek rejestracji do F-skatt w Szwecji. W przeciwnym wypadku kontrahent potrąca 30% wartości faktury i deklaruje ją, a następnie wpłaca w Urzędzie Skarbowym na poczet podatku, o ile firma zagraniczna nie posiada decyzji Urzędu, która zwalnia go z tego obowiązku.

W Szwecji przedsiębiorca zobowiązany jest do płacenia podatku dochodowego, który w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością (aktiebolag) wynosi 20,6%.

Na podatek w jednoosobowej działalności gospodarczej składa się podatek lokalny, którego stawka waha się między 29% – 36% oraz podatek krajowy, który jest potrącany w momencie osiągnięcia określonego dochodu i wynosi dodatkowe 20%. W jednoosobowej działalności gospodarczej podatek jest progresywny.

Aby zakład można było uznać za istniejący, wg zasady głównej muszą zostać spełnione 3 przesłanki:

• musi istnieć specjalne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej,
• musi być ono stale używane,
• działalność gospodarcza musi być stale bądź częściowo prowadzona z tej lokalizacji.

Dodatkowo posiadanie przedstawiciela zależnego w Szwecji również powoduje powstanie zakładu podatkowego.

Firmy działające w branży budowlanej obowiązuje natomiast zasada, iż zakład podatkowy powstaje w momencie realizowania projektu w Szwecji trwającego dłużej niż 12 miesięcy.

W Szwecji obowiązują różne stawki VAT: 25% – stawka podstawowa, 12% – stawka żywieniowa, 6% – stawka niska oraz 0% – stawka zerowa dla niektórych towarów i usług.

Tak, przedsiębiorstwa zagraniczne mają obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych, jeśli prowadzą działalność gospodarczą w Szwecji i są zarejestrowane jako filia w Szwecji.

Ogólna zasada mówi, że jako pracodawca w Szwecji powinny zostać zarejestrowane firmy, które wypłacają wynagrodzenie pracownikom za pracę wykonaną w Szwecji, podczas gdy dokonują odliczeń podatku za taką pracę w Szwecji.

W sytuacji, w której pracownik jest włączony jako personel w firmie w Szwecji – znajduje się pod kontrolą i zarządzaniem szwedzkiego zleceniodawcy, albo jest włączony jako personel poprzez wynajem, szwedzka firma (zleceniodawca) uważana jest za ekonomicznego pracodawcę.

Pracodawcy w Szwecji są zobowiązani do płacenia składek pracodawcy (arbetsgivaravgifter) w wysokości 31,42% od wynagrodzenia brutto.

Spółki zagraniczne, które oddelegowują pracowników posiadających ważne zaświadczenia A1 do pracy w Szwecji, są zwolnione z opłacania tych składek z racji tego, że podlegają systemowi ubezpieczeń w kraju pracodawcy.

Zazwyczaj posiadają ograniczony obowiązek podatkowy. W przypadku osiedlenia się lub stałego przebywania w Szwecji, przechodzi on w nieograniczony obowiązek podatkowy. Pracownicy przebywający w Szwecji mniej niż sześć miesięcy mogą wybrać opodatkowanie jako rezydenci zagraniczni (SINK 25%) lub według zasad normalnych.

W Szwecji nie obowiązuje stawka minimalna za wynagrodzenie o pracę, o ile dane przedsiębiorstwo nie posiada układu zbiorowego. Wysokość wynagrodzeń jest ustalana w danej branży w oparciu o porozumienia związkowe i standardy wyznaczane przez dane środowisko.

Ustawa o czasie pracy w Szwecji (Arbetstidslag) określa maksymalny tydzień pracy na 40 godzin. Pracownicy mają prawo do nieprzerwanego 11-godzinnego odpoczynku na dobę oraz 36-godzinnego odpoczynku w weekendy.

Do Arbetsmiljöverket zgłasza się pracowników oddelegowanych do pracy w Szwecji, zarówno gdy pracownicy wykonują usługę na rzecz odbiorcy w Szwecji w oparciu o umowę zawartą pomiędzy pracodawcą a usługobiorcą, jak i w sytuacji wynajmu przez usługobiorcę.