Zakład podatkowy w Szwecji czy nie?

Posiadanie lub brak zakładu w Szwecji rozstrzyga o objęciu zagranicznego przedsiębiorstwa podatkiem dochodowym w Szwecji. Jeśli takie przedsiębiorstwo posiada zakład w Szwecji, zostanie opodatkowane z tytułu dochodów z działalności gospodarczej. Przedsiębiorstwo oznacza w tym przypadku zarówno osoby prowadzące indywidualną działalność gospodarczą, jak i osoby prawne. Poniższy tekst wyjaśnia definicję zakładu.

Definicja zakładu znajduje się w ustawie o podatku dochodowym. Istnieje definicja ogólna oraz definicja szczególna dla osób pracujących w charakterze przedstawicieli. Definicja w większości pokrywa się z definicją zakładu przyjętą w umowie modelowej OECD. Jeśli Szwecja zawarła umowę podatkową z państwem, z którego przedsiębiorstwo pochodzi, zakład podlega opodatkowaniu tylko w przypadku, gdy odpowiada definicji zakładu zawartej w ustawie o podatku dochodowym, jak i tej zawartej w umowie podatkowej. Według ustawy o podatku dochodowym (IL) zagraniczne przedsiębiorstwo posiada zakład w Szwecji, jeśli prowadzi działalność gospodarczą całkowicie lub częściowo ze stałej placówki położonej wewnątrz państwa. Działalność gospodarcza uważana jest w większości przypadków za stałą, jeśli jest prowadzona przez okres sześciu miesięcy. W większości umów podatkowych zawartych przez Szwecję z innymi państwami place budowlane lub instalacyjne stanowią zakład tylko wtedy, jeśli prace z nimi związane trwają dłużej niż dwanaście miesięcy.

Zagraniczne przedsiębiorstwo może posiadać zakład w Szwecji nawet w przypadku, gdy nie posiada ono stałej placówki, przez którą prowadzi działalność gospodarczą. Takie przypadki obejmują działalność poprzez zależnego przedstawiciela.

Zagraniczne przedsiębiorstwo ma obowiązek złożenia wniosku o rejestrację podatkową (formularz SKV 4632) do Urzędu Skarbowego (Skatteverket), jeśli posiada zakład na terenie Szwecji, zatrudnia pracowników lub prowadzi działalność objętą podatkiem VAT. Urząd Skarbowy może wtedy zarejestrować przedsiębiorstwo jako tzw. płatnika podatku F (podatku od działalności gospodarczej) oraz wydać decyzję o ewentualnym obowiązku wpłacania zaliczek na podatek dochodowy, specjalny podatek od kosztów emerytalnych, podatek od zysków emerytalnych lub opłaty za nieruchomości. Urząd Skarbowy może również wydać decyzję o rejestracji przedsiębiorstwa jako podatnika VAT lub jako pracodawcę.

Działalność gospodarcza zagranicznego przedsiębiorstwa może być także prowadzona w formie filii. W takim przypadku przedsiębiorstwa ma obowiązek zarejestrowania filii w Rejestrze Spółek (Bolagsverket). Zagraniczne przedsiębiorstwa posiadające filię w Szwecji zwykle posiadają także zakład.

Ogólna definicja zakładu

Zakład, według definicji ogólnej, oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa. Aby istniał zakład, muszą być spełnione trzy warunki:

• istnienie „placówki działalności gospodarczej”;

• placówka ta musi mieć charakter stały;

• prowadzenie działalności przedsiębiorstwa całkowicie lub częściowo za pośrednictwem tej stałej placówki.

 

Poniższe przykłady placówek stanowią zakład według definicji ogólnej:

• siedziba zarządu

• filia

• biuro

• fabryka

• warsztat

• kopalnia

• źródło ropy naftowej lub gazu

• kamieniołom albo każde inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych

• plac budowy, prace budowlane lub instalacyjne

• nieruchomość pełniącą rolę składu

Więcej o definicji „placówki”

Placówka musi być umiejscowiona geograficznie i spójna pod względem komercyjnym oraz wykorzystywana przez przedsiębiorstwo. Nie ma znaczenia, czy placówka jest własnością przedsiębiorstwa, czy jest przez nie wynajmowana lub użytkowana. Istnienia zakładu ocenia się na podstawie faktycznych okoliczności prowadzenia działalności gospodarczej z danej placówki. Placówkę mogą stanowić pomieszczenia lub maszyny lub inne wyposażenie. Przykładem placówki jest także serwer używany do prowadzenia działalności handlowej przez Internet. Dom pracownika może w pewnych okolicznościach zostać uznany miejscem prowadzenia działalności, podobnie jak miejsce pracy w pomieszczeniach należących do innego przedsiębiorstwa lub wydzielone miejsce na targowisku. Przedsiębiorstwo może posiadać kilka geograficznych placówek, które każde z osobna stanowi zakład.

Biuro w lokalu mieszkalnym może stanowić zakład, jeśli pracownik systematycznie i w sposób ciągły wykonuje tam czynności związane z jego zatrudnieniem. Urząd Skarbowy dokonuje zbiorowej oceny stosownych okoliczności. Okoliczności mające znaczenie przy ocenie to m.in. czy przedsiębiorstwo udostępniło pracownikowi inną placówkę oraz potrzebę istnienia takiej placówki. Sposób wyposażenia biura w lokalu mieszkalnym nie ma natomiast znaczenia.

Przykładem jest zatrudniony konsultant, który systematycznie i w sposób ciągły prowadzi działalność konsultingową (stanowiącą główną działalność przedsiębiorstwa) ze swojego mieszkania. Inny przykład to sprzedawca używający mieszkania w działalności handlowej, np. przy wyszukiwaniu potencjalnych klientów. Powszechnym warunkiem jest wykonywanie czynności związanych z zatrudnieniem w mieszkaniu systematycznie i w sposób ciągły.

Definicja terminu „stała”

Działalność gospodarczą uznaje się za stałą, gdy trwa ona przez sześć miesięcy lub dłużej.

Zagraniczne przedsiębiorstwa prowadzące działalność wyłącznie na terenie Szwecji

Zagraniczne przedsiębiorstwa prowadzące działalność wyłącznie na terenie Szwecji może posiadać tutaj zakład nawet w przypadku, gdy takie przedsiębiorstwo prowadzi działalność w Szwecji przez okres krótszy niż sześć miesięcy, np. przy pracach sezonowych.

Corocznie powtarzająca się działalność krótkoterminowa

Działalność corocznie powtarzająca się w tej samej placówce może zostać uznana za stałą nawet w przypadku, gdy trwa przez okres krótszy niż sześć miesięcy w ciągu roku. Działalność taka musi trwać więcej niż dwa do trzech miesięcy w ciągu roku, by mogła zostać uznana jako stała. Przykładowo, działalność trwająca trzy miesiące przez okres trzech lat zwykle oznacza posiadanie zakładu.

Sprzedawca przemieszczający się między miejscowościami w Szwecji może zostać uznanym prowadzącym stałą działalność, jeśli często odwiedza to samo miejsce. Handel uliczny prowadzony wielokrotnie z danego miejsca może sprawić, że miejsce to zostanie uznane za zakład.

Działalność gospodarcza oraz zakres działalności przedsiębiorstwa macierzystego

Działalność całkowicie lub częściowo prowadzona z zakładu musi mieścić się w normalnym  zakresie działalności przedsiębiorstwa macierzystego. Taki zakres oznacza znaczną i ważną część działalności przedsiębiorstwa. Przykłady funkcji, które zwykle mieszczą się w normalnym zakresie działalności, to kierowanie przedsiębiorstwem, sprzedaż, badania i rozwój oraz produkcja. Nawet częściowe prowadzenie działalności mieszczącej się w normalnym zakresie przedsiębiorstwa macierzystego może spowodować powstanie zakładu.

Działalność o charakterze przygotowawczym i pomocniczym

Jeśli działalność prowadzona w Szwecji ma charakter wyłącznie przygotowawczy lub pomocniczy, nie powoduje ona powstania zakładu. Działalność jedynie pośrednio wpływająca na przychody przedsiębiorstwa jest uznawana jako posiadająca charakter przygotowawczy i pomocniczy. Jeśli działalność ma znaczenie dla planowania lub decyzji podejmowanych przez przedsiębiorstwo macierzyste, może jednak zostać uznana jako mieszcząca się w normalnym zakresie działalności.

Przedsiębiorstwo zagraniczne zostanie uznane za prowadzące działalność o charakterze pomocniczym i nie posiadające zakładu, gdy np. posiada w Szwecji swój oddział księgowy lub kadrowo-płacowy oraz gdy

• funkcje te nie mieszczą się w normalnym zakresie działalności przedsiębiorstwa i

• stanowią całość działalności przedsiębiorstwa w Szwecji.

Przykład działalności o charakterze przygotowawczym stanowi osoba zatrudniona w Szwecji przez przedsiębiorstwo zagraniczne wyłącznie w celu zbadania możliwości przyszłego rozpoczęcia normalnej działalności, np. poprzez badania lub analizy rynku. Kiedy przedsiębiorstwo takie rozpoczyna kontakty z klientami w celu sprzedaży, działalność traci charakter przygotowawczy.

Siedziba zarządu

Jeśli zarząd ma swoją siedzibę w stałej placówce w Szwecji, stanowi ona zakład w przypadku, gdy zarząd wykonuje tam część działalności przedsiębiorstwa. Nie musi być to przy tym zarząd najwyższego szczebla. Przykłady zarządu to prezes, rada nadzorcza lub dyrektor nadzorujący pracę.

Zagraniczne agencje rekrutacyjne

Normalny zakres działalności agencji rekrutacyjnych to zawieranie zleceń, rekrutacja personelu oraz zapewnienie obsady zleceń. Zagraniczna agencja rekrutacyjna, prowadząca działalność ze stałej placówki w Szwecji, posiada zatem tutaj zakład, gdy jego inne warunki są spełnione.

Przedstawiciel zależny

Przedsiębiorstwo zagraniczne może posiadać zakład w Szwecji nawet, gdy nie posiada stałej placówki, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzi działalność. Za zakład uznaje się np. osobę pracującą w Szwecji dla przedsiębiorstwa i posiadającą pełnomocnictwo, której regularnie używa, by zawierać umowy w jego imieniu. Taka osoba nazywana jest przedstawicielem zależnym i może być pracownikiem, zleceniobiorcą lub prezesem.

Przedstawiciel taki musi znajdować się w stosunku zależności od swojego zleceniodawcy, czyli zagranicznego przedsiębiorstwa. Cechami stosunku zależności może być niskie ryzyko biznesowe przedstawiciela lub ograniczona liczba zleceniodawców, tzn. że przedstawiciel otrzymuje większość swojego wynagrodzenia od jednego przedsiębiorstwa zagranicznego.

Faktyczne uprawnienia i postępowanie

Pełnomocnictwo nie musi być sformalizowane, by przedsiębiorstwo zagraniczne było związane umowami zawartymi przez przedstawiciela.  Umowy muszą jednak dotyczyć normalnego zakresu działalności przedsiębiorstwa.

Przedsiębiorstwo zagraniczne prowadzące działalność handlową w Szwecji posiada zakład w przypadku, gdy przedstawiciel zależny, w imieniu swoim lub przedsiębiorstwa, zawiera umowę wiążącą dla przedsiębiorstwa. Zakład nie powstaje jednak, gdy taki przedstawiciel jedynie przyjmuje zamówienia klientów, przekazuje informacje o cenach i upustach lub wykonuje wywiad kredytowy, o ile inne warunki umowy ustalane są za granicą.

Natomiast zakład może istnieć w przypadku, gdy

• zamówienia klientów przyjmowana są przez przedstawiciela, a przedsiębiorstwo zagraniczne regularnie je zatwierdza

• zamówienia klientów są przekazywane dalej do składu mieszczącego się za granicą w celu wysłania towarów.

Powyższe wskazuje na zawarcie umowy pomimo braku formalnego uprawnienia.