Informacja dla zagranicznych przedsiębiorstw
Obowiązek płacenia podatku dochodowego
Podmiot zagraniczny może prowadzić działalność gospodarczą w formie indywidualnej działalności gospodarczej (osoba fizyczna) lub w formie przedsiębiorstwa (osoba prawna). Zagraniczne osoby prawne posiadają ograniczony obowiązek podatkowy w Szwecji. Oznacza to, że opodatkowaniu podlegają wyłącznie ich przychody pochodzące z zakładów w Szwecji. Zakład oznacza stałą placówkę, skąd w części lub całości prowadzona jest działalność gospodarcza.
Zagraniczne osoby fizyczne zazwyczaj posiadają ograniczony obowiązek podatkowy w Szwecji, ale w momencie osiedlenia się, lub stałego przebywania, w Szwecji przechodzi on w nieograniczony obowiązek podatkowy. Osoby posiadające nieograniczony obowiązek podatkowy podlegają opodatkowaniu wszystkich przychodów pochodzących ze Szwecji i z poza jej granic.
Przedsiębiorcy nie zamieszkujący, lub nie przebywający stale, w Szwecji posiadają ograniczony obowiązek podatkowy i płacą podatki wyłącznie od przychodów ze swoich zakładów w Szwecji.
Obowiązek podatkowy może w niektórych przypadkach zostać usunięty lub ograniczony przez międzynarodowe umowy podatkowe.
Rejestr ludności (folkbokföring) to podstawowe narzędzie ewidencji ludności zamieszkałej w Szwecji. Rejestr zawiera informację o tym, kto mieszka w Szwecji i gdzie. Poprawna rejestracja ma znaczenie dla wielu praw i obowiązków, np. gdzie dana osoba ma płacić podatki. W rejestrze zapisuje się także stan cywilny i inne dane osobowe. W normalnych przypadkach osoba powinna zostać zarejestrowana w miejscu zamieszkania. Miejsce zamieszkania w normalnych przypadkach jest określane jako miejsce faktycznego zamieszkania.
Rejestracja
Przedsiębiorstwo zagraniczne prowadzące działalność gospodarczą w Szwecji (bez względu czy jest to osoba prawna lub fizyczna) może posiadać obowiązek podatkowy obejmujący podatek VAT, składki socjalne i podatek dochodowy. W tym przypadku przedsiębiorstwo powinno zwrócić się do Skatteverket w celu rejestracji i otrzymania zaświadczenia o podatku F.
Na stronie „Jak złożyć wniosek o zarejestrowanie działalności na formularzu” 4632 znajduje się informacja, jak wypełnić formularz SKV 4632 (w języku szwedzkim).
Osoby prowadzące indywidualną działalność gospodarczą i posiadające szwedzki numer osobowy (personnummer), a także spółki z samodzielnym prokurentem posiadającym szwedzki numer osobowy, mogą złożyć elektroniczny wniosek o rejestrację na stronie internetowej Verksamt.se. Jest to strona prowadzona wspólnie przez Skatteverket, Bolagsverket i Tillväxtverket. Pozostałe zagraniczne przedsiębiorstwa mogą składać wnioski bezpośrednio do oddziałów współpracy z zagranicą Skatteverket.
W związku z rejestracją podatkową Skatteverket przydziela zagranicznemu przedsiębiorcy unikalny szwedzki numer identyfikacyjny. Aby osoba fizyczna otrzymała taki numer wymagane jest potwierdzenie tożsamości przy pomocy paszportu lub innego dokumentu tożsamości.
W przypadku osoby prawnej wymagane jest, by jej tożsamość została potwierdzona przez świadectwo rejestracji. Przy rejestracji przedstawiciel osoby prawnej powinien okazać uprawnienie do reprezentowania jej (prokura).
Zagraniczne osoby prawne powinny najpierw skontaktować się z Bolagsverket z zapytaniem, czy wymagana jest rejestracja filii. W przypadku rejestracji przez Bolagsverket numer identyfikacyjny zostanie przydzielony przez ten urząd. Informacja kontaktowa jest na stronie internetowej Bolagsverket.
Deklaracja wstępna (PD)
Osoby, których dochody podlegają opodatkowaniu, mają obowiązek płacenia zaliczek podatkowych już podczas roku dochodowego. W celu obliczenia wysokości należnego podatku przedsiębiorstwo musi złożyć deklarację wstępną. Skatteverket oszacuje wstępnie wysokość podatku i powiadomi przedsiębiorstwo o wysokości miesięcznych zaliczek.
W roku następującym po roku dochodowym przedsiębiorstwo musi złożyć deklarację dochodową i poinformować o wyniku finansowym w roku dochodowym. Na podstawie deklaracji Skatteverket nalicza ostateczną wysokość podatku. Ostateczny podatek porównywany jest z zaliczkami podatkowymi wpłaconymi w roku dochodowym. W przypadku, gdy przedsiębiorstwo wpłaciło zbyt dużą sumę, otrzymuje zwrot pieniędzy. W przypadku, gdy wpłaciło zbyt mało, musi dokonać dodatkowej wpłaty.
Zagraniczne osoby prawne, odpowiadające szwedzkim spółkom akcyjnym, płacą podatek dochodowy w wysokości 26,3 procent dochodu podlegającemu opodatkowaniu. Osoby prowadzące indywidualną działalność gospodarczą (osoby fizyczne) płacą z reguły podatek dochodowy oraz składki socjalne, tak zwane składki dla samozatrudnionych (egenavgifter). Miesięczne zaliczki podatkowe obejmują w takim przypadku wstępny podatek dochodowy oraz składki. Prawo Unii Europejskiej oraz międzypaństwowe umowy o zabezpieczeniu społecznym mogą w pewnych przypadkach zmienić stosowanie powyższych przepisów.
Zagraniczny udziałowiec szwedzkiej spółki jawnej (handelsbolag) lub komandytowej (kommanditbolag) ma obowiązek płacenia podatku w Szwecji tylko w wypadku, gdy spółka posiada zakład w Szwecji. Jeśli działalność w spółce prowadzona jest z takiego zakładu, udziałowiec ma obowiązek złożenia deklaracji wstępnej w celu obliczenia miesięcznej zaliczki na podatek.
Zagraniczny przedsiębiorca ubiegający się o zaświadczenie o podatku F musi złożyć wstępną deklarację bez względu na to, czy posiada zakład w Szwecji lub nie. Po złożeniu wstępnej deklaracji możliwa jest zmiana początkowych informacji w dowolnym momencie podczas roku poprzez złożenie nowej deklaracji wstępnej. Skatteverket obliczy wtedy nową wysokość miesięcznych zaliczek podatkowych (patrz formularze SKV 4313, SKV 4314 oraz SKV 4315).
Deklaracja dochodowa - raz do roku
Zagraniczne przedsiębiorstwo posiadające obowiązek podatkowy w zakresie jego działalności gospodarczej ma obowiązek składania deklaracji dochodowej. Zagraniczne osoby prawne w normalnym przypadku składają deklarację najpóźniej 2. maja roku następującego po roku dochodowym. Osoba fizyczna zamieszkała za granicą składa deklarację podatkową najpóźniej 31. maja roku następującego po roku dochodowym.
Więcej informacji znajduje się w broszurach „Bokföring, bokslut och deklaration” część 1 i 2 (odp. SKV 282 i SKV 283).
Składki socjalne oraz zaliczki podatkowe
1) Wynagrodzenie za pracę wykonaną w Szwecji
Prawo unijne, międzypaństwowe umowy o zabezpieczeniu społecznym oraz szwedzkie prawo krajowe rozstrzygają w jakim kraju powinny zostać zapłacone składki socjalne. Umowy o zabezpieczeniu społecznym mają pierwszeństwo przed szwedzkim prawem krajowym, natomiast – w obrębie krajów EOG – w normalnych przypadkach ustępują prawu unijnemu. W przypadku, gdy przedsiębiorstwo wypłaca pensje lub inne wynagrodzenia za pracę wykonaną w Szwecji, powinno ono także zapłacić szwedzkie składki socjalne (arbetsgivaravgifter). Jeśli przedsiębiorstwo posiada zakład w Szwecji powinno także odprowadzać zaliczki na podatek dochodowy. Wymaga to zarejestrowania w Szwecji jako pracodawca. Dotyczy to także pensji lub innych wynagrodzeń dla udziałowców za pracę wykonaną w Szwecji na zlecenie własnej spółki.
Przedsiębiorstwo zagraniczne posiadające zakład w Szwecji jest uważane za szwedzkiego pracodawcę w zakresie płatności składek socjalnych i odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy.
Prawo unijne, międzypaństwowe umowy o zabezpieczeniu społecznym oraz szwedzkie prawo krajowe rozstrzygają w jakim kraju powinny zostać zapłacone składki socjalne. Umowy o zabezpieczeniu społecznym mają pierwszeństwo przed szwedzkim prawem krajowym, natomiast – w obrębie krajów EOG – w normalnych przypadkach ustępują prawu unijnemu. W przypadku, gdy przedsiębiorstwo wypłaca pensje lub inne wynagrodzenia za pracę wykonaną w Szwecji, powinno ono także zapłacić szwedzkie składki socjalne (arbetsgivaravgifter). Jeśli przedsiębiorstwo posiada zakład w Szwecji powinno także odprowadzać zaliczki na podatek dochodowy. Wymaga to zarejestrowania w Szwecji jako pracodawca. Dotyczy to także pensji lub innych wynagrodzeń dla udziałowców za pracę wykonaną w Szwecji na zlecenie własnej spółki.
Przedsiębiorstwo zagraniczne posiadające zakład w Szwecji jest uważane za szwedzkiego pracodawcę w zakresie płatności składek socjalnych i odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy.
2) Składki socjalne
Ten, kto wypłaca wynagrodzenia za pracę, ma obowiązek płacenia składek socjalnych (arbetsgivaravgifter). Podstawą ich naliczania jest suma wypłaconych przez pracodawcę wynagrodzeń i świadczeń. Zagraniczne przedsiębiorstwo ma obowiązek płacić składki za wynagrodzenie za pracę wykonaną w Szwecji, bez względu na to, czy posiada zakład w Szwecji. Od reguły tej istnieją wyjątki, jeśli praca wykonywana była w ograniczonym przedziale czasowym.
Główna zasada szwedzkiego prawa krajowego stanowi, że zagraniczni pracodawcy bez zakładu nie muszą płacić składek socjalnych w Szwecji za pracowników, którzy zostali tu oddelegowani w celu pracy na okres krótszy niż rok.
Jeśli pracownik jest zamieszkały na obszarze państw UE/EOG, a jego pracodawca prowadzi działalność na tym obszarze, taki pracownik objęty jest systemem zabezpieczeń społecznych w kraju zamieszkania podczas delegacji w Szwecji, pod warunkiem, że praca ta nie będzie wykonywana dłużej niż 24 miesiące oraz że delegowany pracownik nie zastępuje pracownika wcześniej delegowanego na to stanowisko. W tym wypadku nie należy płacić składek socjalnych w Szwecji. Delegowany pracownik musi posiadać zaświadczenie potwierdzające przynależność do systemu zabezpieczeń społecznych w innym kraju. Zaświadczenie ma oznaczenie A1 (wcześniej E101).
Jeśli pracownik delegowany jest z kraju, który podpisał ze Szwecją umowę o zabezpieczeniu społecznym, powinien posiadać zaświadczenie o delegowaniu. Zaświadczenie musi zawierać informację, że pracownik podlega zabezpieczeniu społecznemu tego kraju na czas pracy w Szwecji.
Zaświadczenie o przynależności do systemu zabezpieczenia społecznego wystawiane jest przez odpowiednią instytucję w danym kraju. W Szwecji zaświadczenia A1 wystawiane są przez Försäkringskassan. Pracodawca powinien zażądać od pracownika przedstawienia takiego zaświadczenia i zaopatrzyć się w jego kopię!
Obowiązek płacenia składek socjalnych może wystąpić także wtedy, gdy zagraniczne przedsiębiorstwo zleci pracę osobie samozatrudnionej. Taka osoba może wykazać, że wypłacający nie musi tego robić, poprzez okazanie zaświadczenia o podatku F (F-skattsedel).
Zagraniczne przedsiębiorstwo nieposiadające zakładu może zawrzeć umowę z pracownikiem w Szwecji, że przejmuje on obowiązek zapłacenia składek socjalnych. Umowa może zostać zawarta ustnie, ale z punktu widzenia wartości dowodowej lepsza jest forma pisemna. Umowa powinna zostać zgłoszona do Försäkringskassan w Szwecji, a pracownik powinien złożyć deklarację wstępną do Skatteverket w celu naliczenia miesięcznych składek na podatek dochodowy i składki socjalne (tzw. podatek SA, SA-skatt). Pracownik powinien też dołączyć do swojej deklaracji dochodowej informację o istnieniu takiej umowy. Zagraniczne przedsiębiorstwo powinno zawsze, niezależnie od istnienia powyższej umowy, złożyć specyfikację przychodu (kontrolluppgift) za wypłacone wynagrodzenie.
Wysokość składek socjalnych zależy od wieku pracownika oraz od tego, czy zagraniczne przedsiębiorstwo posiada zakład w Szwecji. Zagraniczne przedsiębiorstwa bez zakładu nie płacą części składek socjalnych, tzw. allmän löneavgift.
3) Zaliczki na podatek dochodowy
Zagraniczne przedsiębiorstwo posiadające zakład w Szwecji ma obowiązek odprowadzać zaliczki na podatek dochodowy od wypłacanych wynagrodzeń. Wysokość zaliczek na pracowników z rezydencją podatkową w Szwecji można znaleźć w tabelach podatkowych (skattetabeller).
W przypadku pobytu w Szwecji przez okres krótszy niż 6 miesięcy obowiązują przepisy o specjalnym podatku dochodowym dla rezydentów zagranicznych (tzw. SINK). W tym wypadku pracodawca ma obowiązek odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy w wysokości 25% wynagrodzenia brutto. Aby móc stosować przepisy dotyczące SINK pracownik lub pracodawca muszą złożyć odpowiedni wniosek do Skatteverket.
Powyższy podatek specjalny jest definitywnym podatkiem źródłowym. W tym przypadku pracownik zamieszkały za granicą nie musi składać deklaracji dochodowej za dochody podlegające opodatkowaniu SINK. Od 1. stycznia 2005 r. istnieje możliwość dobrowolnego opodatkowania według przepisów ustawy o podatku dochodowym zamiast przepisów SINK. Osoby wybierające opodatkowanie według przepisów ustawy o podatku dochodowym muszą deklarować przychody w deklaracji dochodowej. W tym wypadku możliwe jest korzystanie z obniżenia podatku o koszty uzyskania przychodu. Wniosek o opodatkowanie przy użyciu podatku dochodowego złożyć należy na formularzu „Sarskild inkomstskatt for utomlands bosatta” (SKV 4350). W polu „Wnioski i informacje dodatkowe” (Ovriga upplysningar och yrkanden) formularza należy zgłosić chęć opodatkowania według ustawy o podatku dochodowym zamiast przepisów SINK oraz deklarowane koszty uzyskania przychodu. Można też złożyć deklarację dochodową w roku następującym po roku dochodowym i złożyć wniosek o opodatkowaniu przychodu, uprzednio opodatkowanego SINK, zwykłym podatkiem dochodowym.
W przypadku, gdy pracownik przebywa stale w Szwecji przez okres dłuższy niż 6 miesięcy, może on być uważany za posiadającego rezydencję podatkową w Szwecji mimo faktu zamieszkania w innym kraju. Osoby posiadające rezydencję podatkową płacą podatek na takich samych zasadach co inni mieszkańcy Szwecji. Zagraniczne przedsiębiorstwo posiadające zakład powinno odprowadzać zaliczki na podatek dochodowy. Według tabel podatkowych oraz zarejestrować się jako pracodawca w Szwecji. Powinno także przedstawić Skatteverket i pracownikowi specyfikacje przychodu w roku po roku dochodowym.
Nawet w przypadku zlecenia pracy innemu przedsiębiorstwu może zachodzić obowiązek odprowadzania zaliczki. Następuje to, jeśli drugie przedsiębiorstwo nie posiada zaświadczenia o podatku F (nie dotyczy to jednak przedsiębiorstw nieposiadających zakładu w Szwecji). Zagraniczne przedsiębiorstwo bez zakładu w Szwecji nie musi odprowadzać zaliczek na podatek dochodowy. W przypadku, gdy takie przedsiębiorstwo zatrudnia pracownika posiadającego rezydencję podatkową w Szwecji, pracownik powinien złożyć w Skatteverket deklarację wstępną w celu naliczenia miesięcznych zaliczek (tzw. podatek SA, SA-skatt).
Specyfikacja przychodu dla pracownika – raz do roku
Przedsiębiorstwo zagraniczne ma obowiązek składania specyfikacji przychodu za swoich pracowników w celu ustalenia ich podstawy opodatkowania, praw emerytalnych oraz, w odpowiednich przypadkach, wpłaconych zaliczek na podatek dochodowy. Przepis obowiązuje bez względu na posiadanie zakładu w Szwecji. Specyfikacje przychodu muszą zostać złożone najpóźniej 31. stycznia w roku następującym po roku dochodowym. W zależności od tego, gdzie zamieszkuje zatrudniony i jakie składki są za niego płacone, stosuje się różne specyfikacje. Jeśli zatrudniony zamieszkuje za granicą, specyfikacja w niektórych przypadkach powinna zawierać także zagraniczny numer podatkowy zatrudnionego.
Podatek VAT (moms)
Termin „przedsiębiorca zagraniczny” w kontekście podatku VAT określa przedsiębiorcę nieposiadającego miejsca działalności gospodarczej lub zakładu w Szwecji oraz, w przypadku osób fizycznych, także niezamieszkującego lub nieprzebywającego na stałe w Szwecji.
Rejestracja płatnika VAT zazwyczaj nie jest dobrowolna. Zagraniczny przedsiębiorca ma jednak w pewnych przypadkach możliwość dobrowolnej rejestracji VAT i w ten sposób przejąć obowiązek podatkowy za sprzedaż, przy której w innych przypadkach obowiązek ten spoczywałby na kupującego płatnika VAT. Dotyczy to głównie sprzedaży towarów, lecz w pewnych przypadkach także usług mających związek z położonym w Szwecji nieruchomościami. Przy sprzedaży kierowanej do osób prywatnych istnieje zawsze obowiązek rejestracji VAT.
Zaświadczenie o podatku F (godkännande för F-skatt)
Wszyscy przedsiębiorcy w Szwecji mogą ubiegać się o zaświadczenie podatku F. Zaświadczenie te ma przede wszystkim znaczenie dla wypłacających wynagrodzenie za wykonaną pracę. Zatrudniający osobę posiadającą zaświadczenie o podatku F nie powinien płacić składek socjalnych ani odprowadzać zaliczki na podatek dochodowy przy wypłacie wynagrodzenia za pracę. Przy zapłacie za towary i tym podobne zaświadczenie nie powoduje skutków podatkowych.
Zagraniczny przedsiębiorca prowadzący lub mający zamiar prowadzić w najbliższej przyszłości działalność gospodarczą może otrzymać zaświadczenie o podatku F po złożeniu wniosku. Dotyczy to także zagranicznych przedsiębiorców nipłacących podatku dochodowego w Szwecji. W przypadku zagranicznych przedsiębiorców muszą oni wykazać deklarowanie oraz zapłatę podatków i składek w kraju ojczystym. By wniosek został pozytywnie rozpatrzony wymagane jest więc załączenie zaświadczenia z odpowiedniego urzędu, poświadczającego brak długów podatkowych w ojczystym kraju. Podobne zaświadczenie może być wymagane dla osób kierujących zagranicznymi przedsiębiorstwami (tj. bezpośrednich i pośrednich właścicieli lub osób posiadających znaczny wpływ na przedsiębiorstwo) o małej liczbie właścicieli (czterech lub mniej, z łączną ilością akcji odpowiadającej więcej niż połowie głosów wszystkich akcjonariuszy).
Przy ustalaniu liczby właścicieli danego przedsiębiorstwa należy liczyć bliską rodzinę (tj. dziadków, rodziców, małżonków, dzieci wraz z ich małżonkami, rodzeństwo wraz z ich małżonkami i dziećmi) jako jedną osobę. Za dzieci uważane są także pasierby i pasierbice oraz dzieci przybrane. Osoby w zarejestrowanym związku cywilnym traktowane są na równi z małżonkami. Osoby zamieszkujące razem oraz posiadające w przeszłości lub obecnie wspólne dzieci lub będące wcześniej małżeństwem, także traktowane są na równi z małżonkami.
W przypadku zakończenia działalności gospodarczej w Szwecji należy ten fakt zgłosić do Skatteverket w celu anulowania certyfikatu podatku F (więcej w broszurze Certyfikat podatku F dla przedsiębiorców, SKV 432).
Wyrejestrowanie i zmiana informacji o przedsiębiorstwie
Jeśli działalność gospodarcza w Szwecji zostanie zakończona należy wyrejestrować się z rejestru podatników i, w odpowiednich przypadkach, z Bolagsverket. Wyrejestrowanie oraz zmianę informacji o przedsiębiorstwie można zgłosić na formularzu Wniosek o wyrejestrowanie/zmianę informacji, SKV 4639, lub elektronicznie na stronie internetowej Verksamt.se. Kto nie złoży wniosku o wyrejestrowanie, jednocześnie przestając składać deklaracje, naraża się na ryzyko zapłacenia opłat za opóźnienie oraz nałożenia podatku według uznania Skatteverket.
Razem z wnioskiem o wyrejestrowanie może być wymagane złożenie deklaracji wstępnej. W takim przypadku miesięczna zaliczka na podatek dochodowy może zostać obniżona z powodu zaprzestania działalności.
